ติโรกุฑฑะกัณฑะปัจฉิมภาค

ติโรกุฑฑะกัณฑะปัจฉิมภาค

อะทาสิ  เม  อะกาสิ  เม                                            ญาติมิตตา  สะขา  จะ เม

เปตานัง  ทักขิณัง  ทัชชา                                         ปุพเพ  กะตะมะนุสสะรัง

นะ  หิ  รุณณัง  วา  โสโก  วา                                   ยา  วัญญา  ปะริเทวะนา

นะ  ตัง  เปตานะมัตถายะ                                        เอวัง  ติฎฐันติ  ญาตะโย

อะยัญจะ   โข  ทักขิณา  ทินนา                               สังฆัมหิ  สุปะติฎฐิตา

ทีฆะรัตตัง  หิตายัสสะ                                             ฐานะโส  อุปะกัปปะติ

                        โส  ญาติธัมโม   จะ  อะยัง   นิทัสสิโต

                        เปตานะ  ปูชา  จะ  กะตา  อุฬารา

                        พะลัญจะ  ภิกขูนะมะนุปปะทินนัง

                        ตุมเหหิ  ปุญญัง  ปะสุตัง   อะนัปปะกันติฯ  

แปล

อะทาสิ เม  อะกาสิ เม  ญาติมิตตา  สะขา จะ เม

 บุคคลมาระลึกอุปการะอันท่านได้ทำแก่ตนในกาลก่อนว่า  ผู้นี้ได้ให้สิ่งนี้แก่เรา  ผู้นี้

ได้ทำกิจนี้ของเรา ผู้นี้เป็นญาติ  เป็นมิตร เป็นเพื่อนของเรา  ดังนี้                             เปตานัง  ทักขิณัง  ทัชชา  ปุพเพ  กะตะมะนุสสะรัง 

ก็ควรให้ทักษิณาทาน  เพื่อผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้ว 

นะ หิ  รุณณัง  วา โสโก  วา ยาวัญญา  ปะริเทวะนา

 การร้องไห้ก็ดี  การเศร้าโศกก็ดี  หรือการร่ำไรรำพันอย่างอื่นก็ดี  บุคคลไม่

 ควรทำทีเดียว  นะตัง  เปตานะมัตถายะ  เพราะว่าการร้องไห้เป็นต้นนั้น

  ไม่เป็นประโยชน์แก่ญาติทั้งหลายผู้ละโลกนี้ไปแล้ว

 เอวัง  ติฏฐันติ  ญาตะโย

ญาติทั้งหลายย่อมตั้งอยู่อย่างนั้น 

อะยัญจะ โข  ทักขิณา  ทินนา 

ก็ทักษิณานุปทานนี้แล อันท่านให้แล้ว

สังฆัมหิ  สุปะติฏฐิตา 

ประดิษฐานไว้ดีแล้วใน

สงฆ์  ทีฆะรัตตัง  หิตายัสสะ ฐานะโส อุปะกัปปะติ 

ย่อมสำเร็จประโยชน์

เกื้อกูลแก่ผู้ละโลกนี้ไปแล้วนั้นตลอดกาลนาน  ตามฐานะ

โส  ญาติธัมโมจะ อะยัง  นิทัสสิโต

 ญาติธรรมนี้นั้น  ท่านได้แสดงให้ปรากฏแล้ว

เปตานะ  ปูชา  จะ กะตา  อุฬารา

 แลบูชาอันยิ่ง  ท่านก็ได้ทำแล้ว  แก่ญาติทั้งหลายผู้ละโลกนี้ไปแล้ว 

พะลัญจะ ภิกขูนะมะนุปปะทินนัง

 กำลังแห่งภิกษุทั้งหลาย  ชื่อว่าท่านได้เพิ่มให้แล้วด้วย 

ตุมเหหิ  ปุญญัง  ปะสุตัง  อะนัปปะกันติ

บุญไม่น้อย  ท่านได้ขวนขวายแล้ว ดังนี้แล.