อาทิยะสุตตะคาถา

อาทิยะสุตตะคาถา

ภุตตา โภคา ภะฏา ภัจจา วิติณณา อาปะทาสุ เม
โภคะทั้งหลายเราได้บริโภคแล้ว บุคคลทั้งหลายที่ควรเลี้ยง
เราได้เลี้ยงแล้ว อันตรายทั้งหลาย เราได้ข้ามพ้นไปแล้ว
อุทธัคคา ทักขิณา ทินนา อะโถ ปัญจะ พะลี กะตา
ทักษิณาที่เจริญผล เราได้ให้แล้ว อนึ่งพลีห้าเราได้ทำแล้ว
อุปัฏฐิตา สีละวันโต สัญญะตา พรัหมะจาริโน
ท่านผู้มีศิลสำรวมแล้วประพฤติพรหมจรรย์ เราได้บำรุงแล้ว
ยะทัตถั ง โภคะมิจเฉยยะ ปัณฑิโต ฆะระมาวะสัง
บัณฑิตผู้ครองเรือน ปรารถนาโภคะเพื่อประโยชน์อันใด
โส เม อัตโถ อะนุปปัตโต กะตัง อะนะนุตาปิยัง
ประโยชน์นั้นเราได้บรรลุแล้ว กรรมไม่เป็นที่ตั้งแห่ง
ความเดือดร้อนภายหลัง เราได้ทำแล้ว
เอตัง อะนุสสะรัง มัจโจ อะริยะธัมเม ฐิโต นะโร
นรชนผู้จะต้องตายเมื่อตามระลึกถึงคุณข้อนี้อยู่
ย่อมเป็นผู้ตั้งอยู่ในอริยธรรม
อิเธวะ นัง ปะสังสันติ เปจจะ สัคเค ปะโมทะตีติ
เทวดาแลมนุษย์ทั้งหลายย่อมสรรเสริญนรชนนั้น ในโลกนี้
นรชนนั้น ละโลกนี้ไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์ดังนี้.