อาฏานาฏิยะปะริตตัง(ย่อ)

อาฏานาฏิยะปะริตตัง(ย่อ)

สัพพะโรคะวินิมุตโต                                              สัพพะสันตาปะวัชชิโต

สัพพะเวระมะติกกันโต                                          นิพพุโต  จะ  ตุวัง  ภะวะฯ

สัพพีติโย  วิวัชชันตุ                                                 สัพพะโรโค  วินัสสะตุ

มา  เต  ภะวัตวันตะราโย                                         สุขี  ทีฆายุโก  ภะวะ

อะภิวาทะนะสีลิสสะ                                              นิจจัง  วุฑฒาปะจายิโน

จัตตาโร  ธัมมา  วัฑฒันติ                                        อายุ  วัณโณ  สุขัง  พะลัง

อาฏานาฏิยปริตรนี้ เป็นคาถาที่ท้าวจาตุมมหาราช ผูกขึ้น เพื่อใช้เป็นเครื่องป้องกันเหล่าอมนุษย์บา­งพวก ที่ไม่หวังดีต่อพระสงฆ์สาวกของพระพุทธองค์ ที่ไปบำเพ็ญสมณธรรมอยู่ตามป่าเขา ลำเนาไพร เมื่อไม่มีอะไรป้องกันเหล่าอมนุษย์ที่ไม่เ­ลื่อมใส ก็จะรบกวน เบียดเบียน ทำให้เกิดความลำบาก ท้าวมหาราชจึงได้แสดงเครื่องป้องกันรักษาช­ื่ออาฏานาฏิยรักษ์ นี้ไว้
อาฏานาฏิยรักษ์นี้ มีอานุภาพ ๒ ประการ คือ (๑) มีอานุภาพในการทำให้อมนุษย์ที่ไม่เลื่อมใส ให้เกิดความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา (๒) มีอานุภาพในการคุ้มครองป้องกันไม่ให้อมนุษ­ย์ที่ไม่เลื่อมใส
จับต้องสิงสู่ เบียดเบียน ประทุษร้าย ทา ให้ได้รับความลำบากเดือดร้อน
สำหรับอาฏานาฎิยปริตร ที่พระสงฆ์ใช้สวดในปัจจุบันเป็นบทย่อ ที่บูรพาจารย์ได้นำเอาคาถานมัสการพระพุทธเ­จ้าในอดีตที่ท้าวเวสสุวัณ แสดงไว้เฉพาะพระพักตร์พระพุทธองค์ มาอ้างเป็นสัจกิริยา ให้เกิดเป็นอานุภาพในการคุ้มครอง ป้องกัน รักษา ตามคา ของท้าวจตุโลกบาล ถ้าอมนุษย์ตนใด เบียดเบียนผู ้ที่เจริญอาฏานาฏิยปริตรให้ได้รับ ความลำบาก อมนุษย์ตนนั้น ก็จะได้รับการลงโทษ จากเหล่าเทพทั้งหลาย