ตายะนะคาถา
ฉินทะ โสตัง
ปะรักกัมมะ กาเม ปะนูทะ
พราหมะณะ
นัปปะหายะ มุนิ
กาเม เนกัตตะมุปะปัชชะติ
กะยิรา เจ
กะยิราเถนัง ทัฬหะเมนัง ปะรักกะเม
สิถิโล หิ
ปะริพพาโช ภิยโย อากิระเต
ระชัง
อะกะตัง ทุกกะฎัง
เสยโย ปัจฉา ตัปปะติ
ทุกกะฎัง
กะตัญจะ สุกะตัง
เสยโย ยัง กัตํวา
นานุตัปปะติ
กุโส ยะถา
ทุคคะหิโต หัตถะเมวานุกันตะติ
สามัญญัง ทุปปะรามัตถัง นิระยายูปะกัฑฒะติ
ยังกิญจิ สิถิลัง
กัมมัง สังกิลิฎฐัญจะ ยัง
วะตัง
สังกัสสะรัง พรัหมะจะริยัง นะ ตัง
โหติ มะหัปผะลันติฯ
__________
วันทามิ เจติยัง สัพพัง
สัพพัฎฐาเน สุปะติฎฐิตัง
สารีริกะธาตุ มะหาโพธิง พุทธะรูปัง สะกะลัง
สะทาฯ
__________________
วันทามิ พุทธัง
ภะวะปาระติณณัง
ตีโลกะเกตุง ติภะเวกะนาถัง
โย โลกะเสฎโฐ
สะกะลัง กิเลสัง
เฉตํวานะ โพเธสิ
ชะนัง อะนันตังฯ
ยัง นัมมะทายะ
นาทิยา ปุลิเน จะ
ตีเร
ยัง สัจจะพันธะคิริเก สุมะนาจะลัคเค
ยัง ตัตถะ
โยนะกะปุเร มุนิโน จะ
ปาทัง
ตัง ปาทะลัญชะนะมะหัง สิระสา
นะมามิฯ
สุมะนะกูเฎ โยนะกะปุเร
นัมมะทายะ นะทิยา
ปัญจะปาทะวะรัง ฐานัง
อะหัง วันทามิ ทูระโต ฯ
อิจเจวะมัจจันตะนะมัสสะเนยยัง
นะมัสสะมาโน ระตะนัตตะยัง
ยัง
ปุญญาภิสันทัง วิปุลัง
อะลัตถัง
ตัสสานุภาเวนะ หะตันตะราโยฯ
อามันตะยามิ โว ภิกขะเว
ปะฎิเวทะยามิ โว ภิกขะเว
ขะยะวะยะธัมมา สังขารา อัปปะมาเทนะ
สัมปาเทถาติฯ
ท่านจงพยายามตัดกระแสตัณหา จงบรรเทากามเสียเถิดพราหมณ์ มุนีไม่ละกาม ย่อมไม่เข้าถึงความที่จิตแน่วแน่ได้ ฯ
ถ้าบุคคลจะพึงทำความเพียร พึงทำความเพียรนั้นจริงๆ พึงบากบั่นทำความเพียรนั้นให้มั่น เพราะว่าการบรรพชาที่ปฏิบัติย่อหย่อน ยิ่งเรี่ยรายโทษดุจธุลี
ความชั่ว ไม่ทำเสียเลยประเสริฐกว่า ความชั่วย่อมเผาผลาญในภายหลัง
ก็กรรมใดทำแล้วไม่เดือดร้อนในภายหลัง กรรมนั้นเป็นความดี ทำแล้วประเสริฐกว่า
หญ้าคาอันบุคคลจับไม่ดี ย่อมบาดมือนั่นเอง ฉันใดความเป็นสมณะ อันบุคคลปฏิบัติไม่ดี ย่อมฉุดเ้ข้าไปเพื่อเกิดในนรก ฉันนั้น
กรรมอันย่อหย่อนอย่างใดอย่างหนึ่ง วัตรอันใดที่เศร้าหมองและพรหมจรรย์ที่น่ารังเกียจ ทั้งสามอย่างนั้น ไม่มีผลมาก.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น