คำเสียสละ
จีวรเป็นนิสสัคคียะ (คือต้องสละเสีย แล้วแสดงอาบัติ)
เพราะอยู่ปราศจากเขตเป็นเหตุให้ล่วงราตรี
ตั้ง นโม ๓ จบ แล้วว่า
“อิทัง เม ภันเต จีวะรัง รัตติวิปปะวุตถัง
อัญญัต๎ระ ภิกขุสัมมะติยา
นิสสัคคิยัง อิมาหัง อายัส๎มะโต นิสสัชชามิ”
นิสสัคคิยัง อิมาหัง อายัส๎มะโต นิสสัชชามิ”
“ข้าแต่ท่านผู้เจริญ จีวรผืนนี้ของข้าพเจ้า อยู่ปราศจากเขตเป็นเหตุให้ล่วงราตรี
เป็นของจำเสียสละ ข้าพเจ้าขอเสียสละผ้าจีวรผืนนี้แก่ท่าน”
(ถ้า ๒ ผืนว่า ท๎วิจีวะรัง ถ้าทั้ง
๓ ผืนว่า ติจีวะรัง)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น