ภิกขุปาฏิโมกข์จบ

บทสวด อธิกรณสมถะ ๗ 

อิเม โข ปะนายัส๎มันโต สัตตาธิกะระณะสะมะถา ธัมมา อุทเทสัง อาคัจฉันติ.

อุปปันนุปปันนานัง อะธิกะระณานัง สะมะถายะ วูปะ สะมายะ สัมมุขาวินะโย ทาตัพโพ , สะติวินะโย ทาตัพโพ , อะมูฬ๎หะวินะโย 
ทาตัพโพ , ปะฏิญญาตะกะระณัง , เยภุยยะสิกา , ตัสสะ ปาปิยะสิกา , ติณะวัตถาระโกติ.

อุททิฏฐา โข อายัส๎มันโต สัตตาธิกะระณะสะมะถา ธัมมา. 
ตัตถายัส๎มันเต ปุจฉามิ. กัจจิตถะ ปะริสุทธา ? 
ทุติยัมปิ ปุจฉามิ. กัจจิตถะ ปะริสุทธา ? 
ตะติยัมปิ ปุจฉามิ. กัจจิตถะ ปะริสุทธา ? 
ปะริสุทเธตถายัส๎มันโต ตัส๎มา ตุณ๎หี , เอวะเมตัง ธาระยามิ.
สัตตาธิกะระณะสะมะถา นิฏฐิตา.

อุททิฏฐัง โข อายัส๎มันโต นิทานัง , 
อุททิฏฐา จัตตาโร ปาราชิกา ธัมมา , 
อุททิฏฐา เตระสะ สังฆาทิเสสา ธัมมา , 
อุททิฏฐา เท๎ว อะนิยะตา ธัมมา. 
อุททิฏฐา ติงสะ นิสสัคคิยา ปาจิตติยา ธัมมา , 
อุททิฏฐา เท๎วนะวุติ ปาจิตติยา ธัมมา , 
อุททิฏฐา จัตตาโร ปาฏิเทสะนียา ธัมมา , 
อุททิฏฐา (ปัญจะสัตตะติ) เสขิยา ธัมมา , 
อุททิฏฐา สัตตาธิกะระณะสะมะถา ธัมมา ,

เอตตะกันตัสสะ ภะคะวะโต สุตตาคะตัง สุตตะปะริยาปันนังอัน๎วัฑฒะมาสัง อุทเทสัง อาคัจฉะติ. 
ตัตถะ สัพเพเหวะ สะมัคเคหิ สัมโมทะมาเนหิ อะวิวะ ทะมาเนหิ สิกขิตัพพันติ.

ภิกขุปาฏิโมกขัง นิฏฐิตัง.

คำแปลบทสวดอธิกรณสมถะ ๗ 

ท่านทั้งหลาย ธรรมชื่ออธิกรณสมถะ ๗ เหล่านี้แล ย่อมมาสู่ อุทเทส.

เพื่อความสงบ เพื่อความระงับ ซึ่งอธิกรณ์ทั้งหลาย ที่เกิดขึ้นแล้ว ที่เกิดขึ้นแล้ว พึงให้ระเบียบอันจะพึงทำให้ถึงพร้อมหน้า พึงให้ระเบียบยกเอาสติขึ้นเป็นหลัก พึงให้ระเบียบที่ให้แก่ภิกษุผู้หายเป็นบ้าแล้ว ( พึงให้ ) ทำตามรับ ( พึงให้ ) ตัดสินเอาตามคำของคนมากเป็นประมาณ ( พึงให้ ) กิริยาที่ลงโทษแก่ผู้ผิด ( พึงให้ ) ระเบียบดังกลบไว้ด้วยหญ้า.

ท่านทั้งหลาย ธรรมชื่ออธิกรณสมถะ ๗ อันข้าพเจ้าแสดงขึ้นแล้วแล ข้าพเจ้าถามท่านทั้งหลายในเรื่องนั้น ท่านทั้งหลายเป็นผู้บริสุทธ์แล้วหรือ? ข้าพเจ้าถามแม้ครั้งที่ ๒ ท่านทั้งหลายเป็นผู้บริสุทธ์แล้วหรือ? ข้าพเจ้าถามแม้ครั้งที่ ๓ ท่านทั้งหลายเป็นผู้บริสุทธ์แล้วหรือ? ท่าน ทั้งหลายเป็นผู้บริสุทธ์แล้วในเรื่องนั้นเพราะฉะนั้น จึงนิ่ง.ข้าพเจ้าทรงความนี้ไว้ด้วยอย่างนี้.

อธิกรณสมถะ ๗ จบ.

ท่านทั้งหลาย คำนิทาน ข้าพเจ้าแสดงขึ้นแล้วแล ธรรมทั้งหลายชื่อปาราชิก ๔ ข้าพเจ้าแสดงขึ้นแล้ว ธรรมทั้งหลายชื่อ สังฆาทิเสส ๑๓ ข้าพเจ้าแสดงขึ้นแล้ว

ธรรมทั้งหลายชื่ออนิยต ๒ ข้าพเจ้าแสดงขึ้นแล้ว ธรรมทั้งหลาย ชื่อนิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐ ข้าพเจ้าแสดงขึ้นแล้ว ธรรมทั้งหลายชื่อปาจิตตีย์ ๙๒ ข้าพเจ้าแสดงขึ้นแล้ว ธรรมทั้งหลายชื่อปาฏิเทสนียะ ๔ ข้าพเจ้าแสดงขึ้นแล้ว ธรรมทั้งหลายชื่อเสขิยะ ข้าพเจ้าแสดงขึ้นแล้ว ธรรม ทั้งหลายชื่ออธิกรณสมถะ ๗ ข้าพเจ้าแสดงขึ้นแล้ว

คำเท่านี้ ของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น นับเนื่องในสูตรแล้ว มาในสูตรแล้ว ย่อมมาสู่อุทเทสทุกๆ กึ่งเดือน. อันภิกษุทั้งหลายทั้งปวง นั่นแล พึงเป็นผู้พร้อมเพรียงกัน เป็นผู้ชื่นชมด้วยดีอยู่ เป็นผู้ไม่วิวาทอยู่ ศึกษาในพระปาฏิโมกข์นั้นดังนี้.

ภิกขุปาฏิโมกข์ จบ