คำสวดตังขะณิกะปัจจะเวกขะณะวิธี

คำสวดตังขะณิกะปัจจะเวกขะณะวิธี

(นำ)    หันทะ  มะยัง  ตังขะณิกะปัจจะเวกขะณะ  ปาฐัง  ภะณามะ  เสฯ

(รับ)    ปะฎิสังขา  โยนิโส  จีวะรัง  ปะฎิเสวามิ,  ยาวะเทวะ  สีตัสสะ  ปะฎิฆาตายะ,  อุณํหัสสะ  ปะฎิฆาตาย,  ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง  ปะฎิฆาตายะ,  ยาวะเทวะ  หิริโกปินะปะฎิจจาทะนัตถังฯ

              ปะฎิสังขา  โยนิโส    ปิณฑะปาตัง   ปะฎิเสวามิ,  เนวะ  ทํวายะนะ  มะทายะ  นะ   มัณฑะนายะ  นะ  วิภูสะนายะ,  ยาวะเทวะ   อิมัสสะกายัสสะ  ฐิติยา  ยาปะนายะ  วิหิงสุปะระติยา  พรัหมะจะริยานุคคะหายะ,  อิติ  ปุราณัญจะ  เวทะนัง  ปะฎิหังขามิ  นะวัญจะ  เวทะนัง  นะ  อุปปาเทสสามิ,  ยาตํรา  จะ เม  ภะวิสสะติ  อะนะวัชชะตา   จะ  ผาสุวิหาโร  จาติ ฯ

            ปะฎิสังขา  โยสิโส   เสนาสะนัง  ปะฎิเสวามิ,  ยาวะเทวา  สีตัสสะ  ปะฎิฆาตายะ,อุณํหัสสะ  ปะฎิฆาตายะ,ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง  ปะฎิฆาตายะ, ยาวะเทวะ  อุตุปะริสสะยะวิโนทะนังปะฎิสัลลานารามัตถัง ฯ

            ปะฎิสังขา  โยสิโส   คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขารังปะริกขารัง  ปะฎิเสวามิ, ยาวะเทวะ  เวยยาพาธิกานัง   เวทะนานัง  ปะฎิฆาตายะ ,  อัพํยาปัชณะปะระมะตาติ ฯ

แปล

 (นำ) หันทะ  มะยัง  ตังขะณิกะปัจจะเวกขะณะปาฐัง  ภะณามะ  เส.

(พิจารณาขณะนุ่งห่มจีวร)

(รับ) ปะฏิสังขา  โยนิโส  จีวะรัง  ปะฏิเสวามิ,

      เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วนุ่งห่มจีวร;

ยาวะเทวะ  สีตัสสะ  ปะฏิฆาตายะ,   เพียงเพื่อบำบัดความหนาว;

อุณ๎หัสสะ   ปะฏิฆาตายะ,                เพื่อบำบัดความร้อน;

ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง ปะฏิฆาตายะ,

      เพื่อบำบัดสัมผัสอันเกิดจากเหลือบ ยุง ลม แดดและสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย;  

ยาวะเทวะ  หิริโกปินะปะฏิจฉาทะนัตถังฯ      

      และเพียงเพื่อปกปิดอวัยวะอันให้เกิดความละอาย ฯ 

(พิจารณาขณะฉัน)

ปะฏิสังขา  โยนิโส  ปิณฑะปาตัง  ปะฏิเสวามิ,

      เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วฉันบิณฑบาต;

เนวะ  ทะวายะ,                     ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนาน;

นะ  มะทายะ,                        ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเมามัน เกิดกำลัง พลังทางกาย;

นะ  มัณฑะนายะ,                   ไม่ให้เป็นไปเพื่อประดับ;

นะ  วิภูสะนายะ,                      ไม่ให้เป็นไปเพื่อตกแต่ง;

ยาวะเทวะ  อิมัสสะ  กายัสสะ  ฐิติยา,  

      แต่ให้เป็นไปเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้; 

ยาปะนายะ,                                   เพื่อความเป็นไปได้ของอัตภาพ;

วิหิงสุปะระติยา,                           เพื่อความสิ้นไปแห่งความลำบากทางกาย;

พรัห๎มะจะริยานุคคะหายะ,          เพื่ออนุเคราะห์แก่การประพฤติพรหมจรรย์;

อิติ  ปุราณัญจะ  เวทะนัง  ปะฏิหังขามิ,

      ด้วยการทำอย่างนี้,  เราย่อมระงับเสียได้ซึ่งทุกขเวทนาเก่าคือความหิว;

นะวัญจะ  เวทะนัง  นะ  อุปปาเทสสามิ,        และไม่ทำทุกขเวทนาใหม่ให้เกิดขึ้น;              

ยาต๎รา  จะ  เม  ภะวิสสะติ  อะนะวัชชะตา  จะ  ผาสุวิหาโร  จาติ ฯ

      อนึ่ง  ความเป็นไปโดยสะดวกแห่งอัตภาพนี้ด้วย ความเป็นผู้หาโทษมิได้ด้วย และความเป็นอยู่โดย

     ผาสุขด้วย     จักมีแก่เรา  ดังนี้;

(พิจารณาขณะใช้สอยเสนาสนะ)

ปะฏิสังขา  โยนิโส  เสนาสะนัง  ปะฏิเสวามิ,              

      เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วใช้สอยเสนาสนะ;

ยาวะเทวะ  สีตัสสะ ปะฏิฆาตายะ,            เพียงเพื่อบำบัดความหนาว;

อุณ๎หัสสะ  ปะฏิฆาตายะ,                         เพื่อบำบัดความร้อน;

ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง  ปะฏิฆาตายะ,

      เพื่อบำบัดสัมผัสอันเกิดจากเหลือบ ยุง  ลม  แดดและสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย;

ยาวะเทวะ  อุตุปะริสสะยะวิโนทะนัง  ปะฏิสัลลานารามัตถังฯ

      เพียงเพื่อบรรเทาอันตรายอันจะพึงมีจากดินฟ้าอากาศ และเพื่อความเป็นผู้ยินดีอยู่ได้

     ในที่หลีกเร้นสำหรับภาวนา;

(พิจารณาขณะฉันเภสัชบริขาร)

ปะฏิสังขา  โยนิโส  คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขารัง ปะฏิเสวามิ,

      เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วบริโภคเภสัชบริขารอันเกื้อกูลแก่คนไข้;

ยาวะเทวะ  อุปปันนานัง  เวยยาพาธิกานัง  เวทะนานัง  ปะฏิฆาตายะ,

      เพียงเพื่อบำบัดทุกขเวทนาอันบังเกิดขึ้นแล้ว มีอาพาธต่างๆ เป็นมูล;

อัพ๎ยาปัชฌะปะระมะตายาติ ฯ

      เพื่อความเป็นผู้ไม่มีโรคเบียดเบียนเป็นอย่างยิ่ง ดังนี้ ฯ