วันศุกร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

คำสวดทำวัตรเย็น

ทำวัตรเย็น                    
(เมื่อหัวหน้าจุดเทียน  ธูป  พึงนั่งคุกเข่าประนมมือพร้อมกัน  หัวหน้านำให้ว่าตามทีละตอน)
โย  โส  ภะคะวา   อะระหัง   สัมมาพุทโธ
สํวากขาโต  เยนะ   ภะคะตา  ธัมโม
สุปะฎิปันโน  ยัสสะ  ภะวะโต   สาวะกะสังโฆ
ตัมมะยัง  ภะคะวันตัง  สะธัมโม  สะสังฆัง
อิเมหิ  สักกาเรหิ  ยะถาระหัง  อาโรปิเตหิ  อะภิปูชะยามะ
สาธุ  โน  ภันเต  ภะคะวา  สุจิระปรินิพพุโตปิ
ปัจฉิมาชะนะตานุกัมปะมานะสา
อิเม  สักกาเร  ทุคคะตะปัณณาการะภูเต  ปะปฎิคคัณหาหุ
อัมหากัง  ทีฆะรัตตัง  หิตายะ  สุขายะ ฯ
            อะระหัง  สัมมาสัมพุทโธ  ภะคะวา
            พุทธัง  ภะคะวันตัง  อะภิวาเทมิ  (กราบ)
            สํวากขาโต  ภะคะวะตา  ธัมโม
            ธัมมัง  นะมัสสามิ  (กราบ)
            สุปะฎิปันโน  ภะคะวะโต  สาวะกะสังโฆ
สังฆัง  นะมามิ  (กราบ)
(นำ)   หันทะ  มะยัง  พุทธัสสะ  ภะคะวะโต  ปุตพะภาคะนะมะการัญเจวะ  พุทธานุสสะตินะยัญจะ   กะโรมะ  เส  ฯ
(บางแห่งนำว่า)  ยะมัมหะ  โข  มะยัง  ภะคะวันตัง   สะระณัง  คะตาอะระหันตัง  สัมมมาสัมพุทธัง,ยัง  ภะคะวันตัง  อุททิสสะ  ปัพพะชิตา,ยัสํมิง   ภคะวะติ  พํรัหํมะจะริยัง  จะรามะ,  ตัมมะยัง  ภะคะวันตัง  สะธัมมัง  สะสังฆัง  ยะถาระหัง  อาโรปิเตหิ  สักกาเรหิ  อะภิปูชะยิตํวา อะภิวาทะนัง  กะรํหา,หันทะทานิ  มะยัง  ตัง  ภะคะวันตัง  วาจาย  อะภิคายิตุง,  ปุพพะภาคะนะมะการัญเจวะ พุทธานุสสะตินะยัญจะกะโรมะเส ฯ 
(รับ)  นะโม  ตัสสะ  ภะคะวะโต  อะระหะโต  สัมมาสัมพุทธัสสะ
         นะโม  ตัสสะ  ภะคะวะโต  อะระหะโต  สัมมาสัมพุทธัสสะ
         นะโม  ตัสสะ  ภะคะวะโต  อะระหะโต  สัมมาสัมพุทธัสสะ
            ตัง  โข  ปะนะ  ภะตะวันตัง  เอวัง  กัลํยาโณ  กิตติสัทโท  อัพภุคคะโต,  อิติปิโส  ภะคะวา  อะระหัง  สัมมาสัมพุทโธ,  วิชชาจะระณะสัมปันโน  สุคะโต  โลกะวิทู,  อะนุตตะโร  ปุริสะทัมมะสาระถิ  สัตถาเทวะมะนุสสานัง   พุทโธ  ภะคะวาติ  ฯ
(นำ)    หันทะ  มะยัง  พุทธาภิคีติง   กะโรมะ  เส  ฯ
(รับ)                พุทธํวาระหันตะวะระตาทิคุณาภิยุตโต
                        สุทธาภิญาณะกะรุณาหิ  สะมาคะตัตโต
                        โพเธสิ  โย  สุชะนะตัง   กะมะลังวะ  สูโร
                        วันทามะหัง  ตะมะระณัง  สิระณา  ชิเนนทัง
พุทโธ  โย   สัพพะปาณีนัง  สะระณัง   เขมะมุตตะนัง
ปะฐะมานุสสะติฎฐานัง   วันทามิ  ตัง  สิเรนะหัง
พุทธัสสาหัสํมิ  ทาโส  วะ  พุทโธ  เม  สามิกิสสะโร
พุทโธ  ทุกขัสสะ  ฆาตา  จะ  วิธาตา  จะ  หิตัสสะ  เม
พุทธัสสาหัง  นิยยาเทมิ    สะรีรัญชีวิตัญจิทัง
วันทันโตทัง  จะริสสามิ    พุทธัสเสวะ  สุโพธิตัง
นัตถิ  เม  สะระณัง  อัญญัง  พุทโธ  เม  สะระณัง  วะรัง
เอเตนะ  สัจจะวัชเชนะ  วัฑเฒยยัง  สัตถุ  สาสะเน
พุทธัง  เม  วันทะมาเนนะ  ยัง  ปุญญัง  ปะสุตัง  อิธะ
สัพเพปิ  อันตะรายา  เม  มาเหสุง  ตัสสะ  เตชะสา ฯ
(กราบหมอบลงว่า)
กาเยนะ  วาจายะ  วะ  เจตะสา  วา
พุทเธ  กุกัมมัง  ปะกะตัง  มะยา  ยัง
พุทโธ  ปะฎิคคัณหะตุ  อัจจะยันตัง
กาลันตะเร  สังวะริตุง  วะ  พุทเธ  ฯ
(นั่งคุกเข่าว่า)
(นำ)    หันทะ  มะยัง  ธัมมานุสสะตินะยัง   กาโรมะ  เส  ฯ
(รับ)    สํวากขาโต  ภะคะวะตา  ธัมโม,สันทิฎฐิโก  อะกาลิโก  เอหิปัสสิโก,  โอปะนะยิโก  ปัจจัตตัง  เวทิตัพโพ  วิญญูหีติ ฯ
(นำ)    หันทะ  มะยัง  ธัมมาภิคีตัง  กะโรมะ  เส  ฯ
(รับ)    สํวากขาตะตาทิคุณะโยคะวะเสนะ  เสยโยง
            โย  มัคคะปากะปะริยัตติวิโมกขะเภโท
            ธัมโม  กุโลกะปะตะนา  ตะทะธารารี
            วันทามะหัง  ตะมะหะรัง   วะระธัมมะเมตัง
ธัมโม   โย  สัพพะปาณีนัง  สะระณัง  เขมะมุตตะมัง
ทุติยานุสสะติฎฐานัง   วันทามิ  ตัง  สิเรนะหัง
ธัมมัสสาหัสํมิ  ทาโส  วะ  ธัมโม  เม   สามิกิสสะโร
ธัมโม  ทุกขัสสะ  ฆาตา  จะ   วิธาตา  จะ  หิตัสสะ  เม
ธัมมัสสาหัง  นิยยาเทมิ  สะรีรัญชีวิตัญจิทัง
วันทันโตหัง  จะริสสามิ  ธัมมัสเสวะ  สุธัมมะตัง
นัตถิ  เม  สะระณัง  อัญญัง  ธัมโม  เม  สะระณัง  วะรัง
เอเตนะ  สัจจะวัชเชนะ  วัฑเฒยยัง  สัตถุ  สาสะเน
ธัมมัง  เม  วันทะมาเนนะ   ยัง  ปุญญัง  ปะสุติง  อิธะ
สัพเพปิ  อันตะรายา  เม  มาเหสุง  ตัสสะ  เตชะสา  ฯ
(กราบหมอบลงว่า)
กาเยนะ  วาจายะ  วะ  เจตะสา  วา
ธัมเม  กุกัมมัง  ปะกะตัง  มะยา  ยัง
ธัมโม  ปิคคัณหะตุ  อัจจะ  ยันตัง
กาลันตะเร  สังวะริตุง   วะ  ธัมเม ฯ
(นั่งคุกเข่าว่า)
(นำ)    หันทะ  มะยัง  สังฆานุสสะตินะยัง   กะโรมะ  เส  ฯ
(รับ)    สุปะฎิปันโน  ภะคะวะโต  สาวะกะสังโฆ ,  อุชุปะฎิปันโน  ภะคะวะโต   สาวะกะสังโฆ, ญายะปะฎิปันโน  ภะคะวะโต  สาวะกะสังโฆ.
สามีจิปะฎิปันโน  ภะคะวะโต  สาวะกะสังโฆ,  ยะทิทัง  จัตตาริ  ปุริสะยุคานิ  อัฎฐะ  ปุริสะปุคคะลา,  เอสะ  ภะคะวะโต  สาวะกะสังโฆ,อาหุเนยโย  ปาหุเนยโย  ทักขิเนยโย  อัญชะลีกะระณีโย,  อะนุตตะรัง  ปุญญักเขตตัง  โลกัสสาติ  ฯ
(นำ)    หันทะ  มะยัง  สังฆาภิคิติง  กะโรมะ  เส  ฯ
(รับ)                สัทธัมมะโช  สุปิปัตติคุณาทิยุตโต
                        โยฎฐัพพิโธ  อะริยะปุคคะละสังฆะเสฎโฐ
                        สีลาทิธัมมะปะวะราสะยะกายะจิตโต
                        วันทามะหัง  ตะมะริยานะ  คะณัง  สุสุทธัง
 สังโฆ  โย  สัพพะปาณีนัง   สะระณัง  เขมะมุตตะมัง
ตะติยานุสสะติฎฐานัง    วันทามิ   ตัง   สิเรนะหัง
สังฆัสสาหัสํมิ  ทาโส  วะ  สังโฆ  เม  สามิกิสสะโร
สังโฆ  ทุกขัสสะ  ฆาตา  จะ  วิธาตา  จะ  หิตัสสะ  เม
สังฆัสสาหัง  นิยยาเทมิ  สะรีรัญชีวิตัญจิทัง
วันทันโตหัง  จะริสสามิ  สังฆัสโสปะฎิปันนะตัง
นัตถิ  เม  สะระณัง  อัญญัง  สังโฆ  เม  สะระณัง  วะรัง
เอเตนะ  สัจจะวัชเชนะ   วัฆเฒยยัง   สัตถุ  สาสะเน
สังฆัง  เม  วันทะมาเนนะ   ยัง  ปุญญัง  ปะสุตัง  อิธะ
สัพเพปิ  อันตะรายา  เม  มาเหสุง  ตัสสะ  เตชะสา  ฯ
(กราบหมอบลงว่า)
กาเยนะ  วาจายะ  วะ  เจตะสา  วา
สังเฆ  กุกัมมัง   ปะกะตัง   มะยา  ยัง
สังโฆ  ปิคคัณหะหุ  อัจจะยันตัง
กาลันตะเร  สังวะริตุง  วะ  สังเฆ
(นั่งพับเพียบ)

(ถ้าเป็นผู้หญิงจะสวดแบบนี้  พุทธัสสาหัสํมิ  พาสีวะ  ฯ  ธัมมัสสาหัสํมิ  ทาสีวะ  ฯ  สังฆัสสาหัสํมิ  ทาสีวะ  ฯ  วันทันตีหัง  ฯ   พุทธัง  เม  วันทะมานายะ  ฯ  ธัมมัง  เม  วันทะมานายะ  ฯ  สังฆัง  เม   วันทะมายายะ  ถ้าคฤหัสถ์อยากจะสวดให้ต่างกัน  บุรุษจะสวดว่า  วันทะมาโน  จะริสสามิ  สตรีจะสวดว่า  วันทะมานาจะริสสามิ  ดังนี้พร้อมกันไป  ดัง  คะโต  คะตา  แปลว่า  ไหว้อยู่เหมือนกัน)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น