พุทธะอุทานะคาถา
ยะทา หะเว
ปาตุภะวันติ ธัมมา
อาตาปิโน ฏายะโต
พํราหํมะณัสสะ
อะถัสสะ
กังขา วะปะยันติ สัพพา
ยะโต ปะชานาติ
สะเหตุธัมมัง ฯ
ยะทา
หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา
อาตาปิโน ฌายะโต
พํราหํมะฌัสสะ
อะถัสสะ กังขา
วะปะยันติ สัพพา
ยะโต ขะยัง
ปัจจะยานัง อะเวทิ ฯ
ยะทา
หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา
อาตาปิโน ฌายะโต
พํราหํมะธัสสะ
วิธูปะยัง ติฎฐะติ มาระเสนัง
สูโรวะ โอภาสะยะมันตะลิกขันติ ฯ
คำแปล
เมื่อใด
ธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์ ผู้มีสติปัญญาเพียรเพ่งอยู่
เมื่อนั้น
ความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์นั้นย่อมสิ้นไป
เพราะรู้ชัดแจ้งว่า
ธรรมทั้งหลายย่อมเกิดแต่เหตุ
เมื่อใด
ธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์ ผู้มีสติปัญญาเพียรเพ่งอยู่
เมื่อนั้น
ความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์นั้นย่อมสิ้นไป
เพราะได้รู้ถึงความสิ้นไปแห่งปัจจัยทั้งหลาย
เมื่อใด
ธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์ ผู้มีสติปัญญาเพียรเพ่งอยู่
พราหมณ์นั้น
ย่อมกำจัดมารและเสนามาร ดำรงอยู่ได้
ดุจดวงอาทิตย์กำจัดความมืด
ส่องสว่างอยู่ ฉันนั้น.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น