อังคุลิมาละปะริตตัง
ยะโตหัง ภะคินี อะริยายะ
ชาติยา ชาโต นาภิชานามิ
สัญจิจจะ ปาณัง ชีวิตา
โวโรเปตา ฯ เตนะ สัจเจนะ
โสตถิ เต โหตุ
โสตถิ คัพภัสสะ ฯ
ยะโตหัง ภะคินี
อะริยายะ ชาติยา ชาโต
นาภิชานามิ สัญจิจจะ ปาณัง
ชีวิตา โวโรเปตา ฯ เตนะ สัจเจนะ
โสตถิ เต โหตุ
โสตถิ คัพภัสสะ ฯ
ยะโตหัง ภะคินี
อะริยายะ ชาติยา ชาโต
นาภิชานามิ สัญจิจจะ ปาณัง
ชีวิตา โวโรเปตา ฯ เตนะ
สัจเจนะ โสตถิ เต
โหตุ โสตถิ คัพภัสสะ ฯ
อังคุลิมาลปริตร ว่าด้วยมนต์ขององคุลิมาล
ใช้ในงานมงคลหรือทำให้คลอดลูกง่าย
อังคุลิมาลปริตร มี ๒ ปริตร รวมกัน คือ อังคุลิมาลปริตร และ โพชฌงคปริตร โดยมีการเล่าเรื่องขององคุลีมาล ผู้เป็นบุตรของปุโรหิตนามว่า อหิงสกกุมาร (อ่านว่า อะ-หิง-สะ-กะ-กุ-มาร) ได้ร่ำเรียนวิชากับอาจารย์ทิศาปาโมกข์ มีความเก่งกาจปัญญาดีจนเป็นทีอิจฉาริษยาของศิษย์ร่วมสำนัก บรรดาศิษย์เหล่านั้นได้ไปยุยงอาจารย์จนหลงเชื่อหาทางกำจัดอหิงสก โดยหลอกให้ไปฆ่าคนมาพันคนแล้วจะบอกวิชาให้ อหิงสกอยากได้วิชาก็ทำตามที่อาจารย์บอก เที่ยววิ่งไล่ฆ่าคนไปทั่ว ฆ่าแล้วก็ตัดนิ้วร้อยห้อยเป็นมาลัยสวมคอ จนเป็นที่หวาดกลัวของคนทั่วไปจนได้รับการขนานนามว่า “ องคุลิมาล “ อันหมายถึงโจรที่ตัดนิ้วนั่นเอง อหิงสกฆ่าคนได้ถึง ๙๙๙ คน ขาดอีกคนเดียวเท่านั้น
วันหนึ่งพระพุทธเจ้าทรงทราบเรื่องและหยั่งรู้ด้วยญาณว่าอหิงสกนี้ยังมีทางจะโปรดได้ ก็เลยเสด็จบิณฑบาตผ่านหน้าอหิงสกไป อหิงสกเห็นก็ดีใจคิดว่าจะได้ฆ่าคนที่หนึ่งพันแล้วก็ตามพระพุทธองค์ไป แต่ปรากฏว่าเดินตามวิ่งตามอย่างไรก็ไม่ทันพระพุทธองค์ จึงตะโกนร้องเรียกให้พระพุทธองค์หยุด พระองค์ตรัสว่า “ เราหยุดแล้ว แต่ท่านสิยังไม่หยุด “ ในที่สุดพระพุทธองค์จึงได้ตรัสสอนพระธรรมและอหิงสกก็ได้บวชเป็นสาวกของพระองค์ แต่เนื่องจากกรรมที่ฆ่าคนไว้มาก พอไปบิณฑบาตที่ไหนคนเห็นก็กลัววิ่งหนี ทำให้พระองคุลิมาลไม่ได้ข้าวแม้แต่ทัพพีเดียว วันหนึ่งมีหญิงท้องแก่ใกล้คลอดเห็นพระองคุลิมาล จึงวิ่งหนีไปลอดรั้วด้วยความกลัว แต่ลอดไม่ได้ ทำให้ต่อมาเกิดความยากลำบากในการคลอดลูก บรรดาญาติจึงต่างปรึกษากัน ว่ามีสาเหตุมาจากการหนีพระองคุลิมาลและเห็นว่าพระองคุลิมาลคงไม่ฆ่าใครแล้ว จึงนิมนต์พระองคุลิมาลมาเล่าสาเหตุให้ฟัง ท่านจึงได้อธิษฐานว่า ตนเองเกิดมาไม่เคยคิดฆ่าสัตว์โดยเจตนา ด้วยความสัตย์นี้ขอให้ความสวัสดิ์จงมีแก่ครรภ์หญิงนั้น ก็ปรากฏว่าทำให้นางคลอดลูกได้สะดวกปลอดภัย พระปริตรบทนี้ถือว่าสวดแล้วจะมีความสวัสดีและคลอดลูกง่าย นิยมสวดในพิธีมงคลสมรสด้วย
อังคุลิมาลปริตร มี ๒ ปริตร รวมกัน คือ อังคุลิมาลปริตร และ โพชฌงคปริตร โดยมีการเล่าเรื่องขององคุลีมาล ผู้เป็นบุตรของปุโรหิตนามว่า อหิงสกกุมาร (อ่านว่า อะ-หิง-สะ-กะ-กุ-มาร) ได้ร่ำเรียนวิชากับอาจารย์ทิศาปาโมกข์ มีความเก่งกาจปัญญาดีจนเป็นทีอิจฉาริษยาของศิษย์ร่วมสำนัก บรรดาศิษย์เหล่านั้นได้ไปยุยงอาจารย์จนหลงเชื่อหาทางกำจัดอหิงสก โดยหลอกให้ไปฆ่าคนมาพันคนแล้วจะบอกวิชาให้ อหิงสกอยากได้วิชาก็ทำตามที่อาจารย์บอก เที่ยววิ่งไล่ฆ่าคนไปทั่ว ฆ่าแล้วก็ตัดนิ้วร้อยห้อยเป็นมาลัยสวมคอ จนเป็นที่หวาดกลัวของคนทั่วไปจนได้รับการขนานนามว่า “ องคุลิมาล “ อันหมายถึงโจรที่ตัดนิ้วนั่นเอง อหิงสกฆ่าคนได้ถึง ๙๙๙ คน ขาดอีกคนเดียวเท่านั้น
วันหนึ่งพระพุทธเจ้าทรงทราบเรื่องและหยั่งรู้ด้วยญาณว่าอหิงสกนี้ยังมีทางจะโปรดได้ ก็เลยเสด็จบิณฑบาตผ่านหน้าอหิงสกไป อหิงสกเห็นก็ดีใจคิดว่าจะได้ฆ่าคนที่หนึ่งพันแล้วก็ตามพระพุทธองค์ไป แต่ปรากฏว่าเดินตามวิ่งตามอย่างไรก็ไม่ทันพระพุทธองค์ จึงตะโกนร้องเรียกให้พระพุทธองค์หยุด พระองค์ตรัสว่า “ เราหยุดแล้ว แต่ท่านสิยังไม่หยุด “ ในที่สุดพระพุทธองค์จึงได้ตรัสสอนพระธรรมและอหิงสกก็ได้บวชเป็นสาวกของพระองค์ แต่เนื่องจากกรรมที่ฆ่าคนไว้มาก พอไปบิณฑบาตที่ไหนคนเห็นก็กลัววิ่งหนี ทำให้พระองคุลิมาลไม่ได้ข้าวแม้แต่ทัพพีเดียว วันหนึ่งมีหญิงท้องแก่ใกล้คลอดเห็นพระองคุลิมาล จึงวิ่งหนีไปลอดรั้วด้วยความกลัว แต่ลอดไม่ได้ ทำให้ต่อมาเกิดความยากลำบากในการคลอดลูก บรรดาญาติจึงต่างปรึกษากัน ว่ามีสาเหตุมาจากการหนีพระองคุลิมาลและเห็นว่าพระองคุลิมาลคงไม่ฆ่าใครแล้ว จึงนิมนต์พระองคุลิมาลมาเล่าสาเหตุให้ฟัง ท่านจึงได้อธิษฐานว่า ตนเองเกิดมาไม่เคยคิดฆ่าสัตว์โดยเจตนา ด้วยความสัตย์นี้ขอให้ความสวัสดิ์จงมีแก่ครรภ์หญิงนั้น ก็ปรากฏว่าทำให้นางคลอดลูกได้สะดวกปลอดภัย พระปริตรบทนี้ถือว่าสวดแล้วจะมีความสวัสดีและคลอดลูกง่าย นิยมสวดในพิธีมงคลสมรสด้วย
ดูก่อน น้องหญิง ตั้งแต่เราเกิดโดยชาติอริยะ ไม่รู้จักแกล้ง
ปลงสัตว์มีชีวิตจากชีวิต
ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงมีแก่ท่าน ขอความสวัสดี จงมีแก่ครรภ์ของท่าน
ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงมีแก่ท่าน ขอความสวัสดี จงมีแก่ครรภ์ของท่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น