เทวะตาอุยโยชะนะคาถา

เทวะตาอุยโยชะนะคาถา

            ทุกขัปปัตตา  จะ  นิททุกขา                         ภะยัปปัตตา   จะ  นิพภะยา

โสกัปปัตตา  จะ  นิสโสกา                                      โหนตุ  สัพเพปิ  ปาณิโน

เอตตาวะตา  จะ  อัมเหหิ                                         สัมภะตัง  ปุญญะสัมปะทัง

สัพเพ  เทวานุโมทันตุ                                              สัพพะสัมปัตติสิทธิยา

ทานัง  ทะทันตุ  สัทธายะ                                        สีลัง  รักขันตุ  สัพพะทา

ภาวะนาภิระตา  โหนตุ                                            คัจฉันตุ  เทวะตาคะตา ฯ

            สัพเพ  พุทธา  พะลัปปัตตา                         ปัจเจกานัญจะ  ยัง  พะลัง

อะระหันตานัญจะ  เตเชนะ                                     รักขัง  พันธามิ  สัพพะโส ฯ

ความเป็นมา

เทวะตาอุยโยชะนะคาถา คือคาถาส่งเทวดา ซึ่งคาถานี้กล่าวถึงการแผ่เมตตาแก่สรรพสัตว์ แล้วอัญเชิญเทวดาให้อนุโมทนาบุญและกลับไปสู่นิเวศน์ของตน รวมทั้งผูกมนต์คุ้มครองด้วยอานุภาพของพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระอรหันต์ ท่านอาจารย์ธัมมานันทามหาเถระสันนิษฐานว่า คาถานี้คงรจนาโดยพระเถระชาวสิงหลในสมัยก่อน ถือว่าเป็นบทสวดส่งเทวดาที่ได้อัญเชิญมาร่วมในงานมงคล ร่วมฟังสวด ร่วมรับสิ่งที่เป็นมงคลให้กลับวิมานไปด้วย ที่ต้องสวดส่งนั้นเพราะ แรกสวดมนต์ได้กล่าวอัญเชิญชุมนุมเทวดาไว้ ครั้นเสร็จพิธีแล้วจึงเชิญกลับตามธรรมเนียมด้วยคาถาบทนี้ ดังนั้น คาถาบทนี้จึงเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย และในตอนท้ายเป็นการสวดเพื่อให้อานุภาพของพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระอรหันต์ทั้งหมด ได้ปกป้องคุ้มครอง รักษาให้แคล้วคลาดจากภยันตรายทั้งปวง

บทสวดเทวะตาอุยโยชะนะคาถานี้ มีคำสวดขึ้นต้นว่า “ ทุกขัปปัตตา จะ นิททุกขา ภะยัปปัตตา จะ นิพภะยา ฯลฯ รักขัง พันธามิ สัพพะโส “ คาถานี้ยังไม่ได้พบที่มาจากพระสูตร มีผู้สันนิษฐานว่าเป็นคาถาแผ่กรุณาพรหมวิหารและให้ส่วนกุศล พร้อมกับตักเตือนมนุษย์ทั้งหลายให้ประกอบการกุศล

คำแปล

ขอสรรพสัตว์ทั้งหลายที่ประสบทุกข์ จงพ้นจากทุกข์ ที่ประสบภัย จงพ้นจากภัย ที่ประสบกับความโศก จงพ้นจากความโศกเสียเถิด และขอเหล่าเทวดาทั้งปวง จงได้อนุโมทนาซึ่งบุญสมบัติ อันข้าพเจ้าทั้งหลายได้สร้างสมไว้แล้ว เพื่อความสำเร็จ แห่งสมบัติทั้งปวงเถิด

มนุษย์ทั้งหลายจงให้ทานด้วยใจศรัทธา จงรักษาศีล และยินดียิ่งในการภาวนาตลอดกาลทุกเมื่อ เทวดาทั้งหลาย ที่มาชุมนุมแล้วขอเชิญกลับเถิด

พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ล้วนทรงพระกำลังทั้งหมด กำลังใดแห่งพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย และกำลังแห่งพระอรหันต์ทั้งหลายมีอยู่ ข้าพเจ้าขอผูกรักษา ด้วยเดชแห่งกำลังนั้นโดยประการทั้งปวง