บทขัดมังคะละสุตตัง
เย สันตา
สันตะจิตตา ติสะระณะสะระณา เอตถะ
โลกันตะเร วา ภุมมาภุมมา
จะ เทวา คุณะคะณะคะหะณัพํยาวะฎา สัพพะกาลัง
เอเต อายันตุ เทวา
วะระกะนะกะมะเย เมรุราเช วะสันโต
สันโต สันโต สะเหหุง
มุนิวะระจะนัง โสตุมัคคัง สะมัคคัง ฯ
สัพเพสุ จักกะวาเฬสุ ยักขา เทวา
จะ พํรัหํมุโน
ยัง อัมเหหิ กะตัง
ปุญญัง สัพพะสัมปัตติสาธะกัง
สัพเพ ตัง อะนุโมทิตํวา สะมัคคา สาสะเน
ระตา
ปะมาทะระหิตา โหนตุ อารักขาสุ วิเสสะโต
สาสะนัสสะ จะ โลกัสสะ วุฑฒี ภะวะตุ
สัพพะทา
สาสะนัมปิ จะ โลกัญจะ เทวา รักขันตุ
สัพพะทา
สัทธิง โหนตุ สุขี
สัพเพ ปะริวาเรหิ อัตตะโน
อะนีฆา สุมะนา โหนตุ สะหะ สัพเพหิ
ญาติภิ ฯ
ยัญจะ ทํวาทะสะ
วัสสานิ จินตะยิงสุ สะเทวะกา
จิรัสสัง
จินตะยันตาปิ เนวะ ชานิงสุ
มังคะลัง
จักกะวาฬะสะหัสเสสุ ทะสะสุ เยนะ
ตัตตะกัง
กาลัง โกลาหะลัง ชาตัง ยาวะ พํรัหํมะนิเวสะนา
ยัง โลกะนาโถ เทเสสิ สัพพะปาปะวินาสะนัง
ยัง สุตํวา สัพพะทุกเขหิ มุจจันตาสังขิยา นะรา
เอวะมาทิคุณูเปตัง มังคะลันตัมภะณามะ เห ฯ
คำแปลบทขัดมังคะละสุตตัง
เทพเจ้าเหล่าใด เป็นภุมมเทวดา แลมิใช่ภุมมเทวดาก็ดี ผู้มีจิตอันรำงับ มีพระไตรรัตน์เป็นที่พึ่ง เป็นที่ระลึก ซึ่งอยู่ในโลกนี้หรือในระหว่างโลก ผู้ขวนขวายในการถือเอาซึ่งหมู่แห่งคุณสิ้นกาลทั้งปวง ขอเทพเจ้าเหล่านั้น จงมา อนึ่ง ขอเทพเจ้าผู้สถิตอยู่ ณ เขาเมรุราชแล้วด้วยทองอันประเสริฐ จงมาด้วย ขอเทพเจ้าเหล่าสัปบุรุษ จงมาสู่ที่สมาคม เพื่อฟังคำของพระมุนีผู้ประเสริฐ เป็นธรรมอันเลิศ เป็นเหตุแห่งความยินดี
ยักษ์ทั้งหลาย แลเทพเจ้าทั้งหลาย พรหมทั้งหลายในจักรวาลทั้งหมด จงมาด้วยบุญอันใดให้สำเร็จสมบัติทั้งปวงอันเราทั้งหลายกระทำแล้ว ขอเหล่าเทพเจ้าทั้งสิ้น จงอนุโมทนา ซึ่งบุญอันนั้นแล้วพร้อมเพรียงกันยินดีในพระศาสนา เป็นผู้ปราศจากความประมาท ในอันที่จะรักษาพระศาสนา แลโลกเป็นพิเศษ ขอความเจริญจงมีทุกเมื่อ ขอเทพเจ้าทั้งหลาย จงอภิบาลแม้ซึ่งพระศาสนา แลโลกในกาลทุกเมื่อ
ขอสรรพสัตว์ทั้งหลายพร้อมด้วยบริวารทั้งหลายของตน จงเป็นผู้มีสุขสำราญ จงเป็นผู้ไม่มีทุกข์ สบายใจพร้อมด้วยญาติทั้งหมด
มนุษย์ทั้งหลาย พร้อมด้วยเทวดามาดำริหามงคลอันใดสิ้น ๑๒ ปี มนุษย์แลเทวดาเหล่านั้นในหมื่นจักรวาล แม้เมื่อคิดหาสิ้นกาลนาน ก็มิได้รู้ซึ่งมงคลอันนั้น ด้วยกาลมีประมาณเท่าใด โกลาหลเกิดแล้ว ตราบเท่าที่อยู่แห่งพรหม สิ้นกาลมีประมาณเท่านั้น สมเด็จพระโลกนาถได้เทศนามงคลอันใด เครื่องยังลามกทั้งสิ้น ให้ฉิบหายไป นรชนทั้งหลายนับไม่ถ้วน ได้ฟังมงคลอันใดแล้ว พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้
เราทั้งหลาย จงกล่าวมงคลอันนั้น อันประกอบด้วยคุณ มีอย่างนี้เป็นต้นเทอญ.
เทพเจ้าเหล่าใด เป็นภุมมเทวดา แลมิใช่ภุมมเทวดาก็ดี ผู้มีจิตอันรำงับ มีพระไตรรัตน์เป็นที่พึ่ง เป็นที่ระลึก ซึ่งอยู่ในโลกนี้หรือในระหว่างโลก ผู้ขวนขวายในการถือเอาซึ่งหมู่แห่งคุณสิ้นกาลทั้งปวง ขอเทพเจ้าเหล่านั้น จงมา อนึ่ง ขอเทพเจ้าผู้สถิตอยู่ ณ เขาเมรุราชแล้วด้วยทองอันประเสริฐ จงมาด้วย ขอเทพเจ้าเหล่าสัปบุรุษ จงมาสู่ที่สมาคม เพื่อฟังคำของพระมุนีผู้ประเสริฐ เป็นธรรมอันเลิศ เป็นเหตุแห่งความยินดี
ยักษ์ทั้งหลาย แลเทพเจ้าทั้งหลาย พรหมทั้งหลายในจักรวาลทั้งหมด จงมาด้วยบุญอันใดให้สำเร็จสมบัติทั้งปวงอันเราทั้งหลายกระทำแล้ว ขอเหล่าเทพเจ้าทั้งสิ้น จงอนุโมทนา ซึ่งบุญอันนั้นแล้วพร้อมเพรียงกันยินดีในพระศาสนา เป็นผู้ปราศจากความประมาท ในอันที่จะรักษาพระศาสนา แลโลกเป็นพิเศษ ขอความเจริญจงมีทุกเมื่อ ขอเทพเจ้าทั้งหลาย จงอภิบาลแม้ซึ่งพระศาสนา แลโลกในกาลทุกเมื่อ
ขอสรรพสัตว์ทั้งหลายพร้อมด้วยบริวารทั้งหลายของตน จงเป็นผู้มีสุขสำราญ จงเป็นผู้ไม่มีทุกข์ สบายใจพร้อมด้วยญาติทั้งหมด
มนุษย์ทั้งหลาย พร้อมด้วยเทวดามาดำริหามงคลอันใดสิ้น ๑๒ ปี มนุษย์แลเทวดาเหล่านั้นในหมื่นจักรวาล แม้เมื่อคิดหาสิ้นกาลนาน ก็มิได้รู้ซึ่งมงคลอันนั้น ด้วยกาลมีประมาณเท่าใด โกลาหลเกิดแล้ว ตราบเท่าที่อยู่แห่งพรหม สิ้นกาลมีประมาณเท่านั้น สมเด็จพระโลกนาถได้เทศนามงคลอันใด เครื่องยังลามกทั้งสิ้น ให้ฉิบหายไป นรชนทั้งหลายนับไม่ถ้วน ได้ฟังมงคลอันใดแล้ว พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้
เราทั้งหลาย จงกล่าวมงคลอันนั้น อันประกอบด้วยคุณ มีอย่างนี้เป็นต้นเทอญ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น