มังคะละสุตตัง

มังคะละสุตตัง

            เอวัมเม  สุตังฯ  เอกัง  สะมะยัง  ภะคะวา  สาวัตถิยัง  วิหะระติ  เชตะวะเน  อะนาถะปิณฑิกัสสะ  อาราเมฯ  อะถะโข  อัญญะตะรา  เทวะตา  อะภิกกันตายะ  รัตติยา  อะภิกกันตะวัณณา  เกวะละกัปปัง  เชตะวะนัง  โอภาเสตํวา  เยนะ  ภะคะวา  เตนุปะสังกะมิ  อุปะสังกะมิตํวา  ภะคะวันตัง  อะภิวาเทตํวา  เอกะมันตัง  อัฎฐาสิ ฯ  เอกะมันตัง  ฐิตา  โข  สา  เทวะตา  ภะคะวันตัง  คาถายะ  อัชฌะภาสิ

พะหู  เทวา  มะนุสสา  จะ                                       มังคะลานิ  อะจินตะยุง

อากังขะมานา  โสตถานัง                                       พํรูหิ  มังคะละมุตตะมัง ฯ

อะเสวะนา   จะ  พาลานัง                                       ปัณฑิตานัญจะ  เสวะนา

ปูชา  จะ  ปูชะนียานัง                                               เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ

ปะฎิรูปะเทสะวาโส  จะ                                          ปุพเพ  จะ  กะตะปุญญะตา

อัตตะสัมมาปะณิธิ  จะ                                            เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ

พาหุสัจจัญจะ  สิปปัญจะ                                        วินะโย  จะ  สุสิกขิโต

สุภาสิตา  จะ  ยา  วาจา                                            เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ

มาตาปิตุอุปัฎฐานัง                                                   ปุตตะทารัสสะ  สังคะโห

อะนะวัชชานิ  กัมมานิ                                             เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ

อาระตี  วิระตี  ปาปา                                                 มัชชะปานา  จะ  สัญญะโม

อัปปะมาโท  จะ  ธัมเมสุ                                          เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ

คาระโว  จะ  นิวาโต  จะ                                         สันตุฎฐี  จะ  กะตัญญุตา

กาเลนะ  ธัมมัสสะวะนัง                                         เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ

ขันตี  จะ  โสวะจัสสะตา                                         สะมะณานัญจะ  ทัสสะนัง

กาเลนะ  ธัมมะสากัจฉา                                          เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ

ตะโป  จะ  พํรัหํมะจะริยัญจะ                                 อะริยะสัจจานะ  ทัสสะนัง

นิพพานะสัจฉิกิริยา  จะ                                          เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ

ผุฏฐัสสะ  โลกะธัมเมหิ                                           จิตตัง  ยัสสะ  นะ  กัมปะติ

อะโสกัง  วิระชัง  เขมัง                                           เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ

เอตาทิสานิ  กัตํวานะ                                               สัพพัตถะมะปะราชิตา

สัพพัตถะ  โสตถิง  คัจฉันติ                                    ตันเตสัง  มังคะละมุตตะมันติ ฯ

คำแปลมังคะละสุตตัง 

ข้าพเจ้า (คือพระอานนทเถระ) ได้สดับมาแล้วอย่างนี้ สมัยหนึ่ง สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จประทับอยู่ที่เชตวันวิหาร อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้เมืองสาวัตถีครั้งนั้นแลเทพดาองค์ใดองค์หนึ่ง ครั้งเมื่อราตรีปฐมยามล่วงไปแล้ว มีรัศมีอันงามยิ่งนัก ยังเชตวันทั้งสิ้นให้สว่าง พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จประทับอยู่โดยที่ใด ก็เข้าไปเฝ้าโดยที่นั้น ครั้นเข้าไปเฝ้าแล้วจึงถวายอภิวาทพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วได้ยืนอยู่ในท่ามกลางส่วนข้างหนึ่ง ครั้นเทพดานั้นยืนในที่สมควรส่วนข้างหนึ่งแล้วแล ได้ทูลพระผู้มีพระภาคเจ้า ด้วยคาถาว่า

หมู่เทวดาและมนุษย์เป็นอันมาก ผู้หวังความสวัสดี ได้คิดหามงคลทั้งหลาย ขอพระองค์จงเทศนามงคลอันสูงสุด

- ความไม่คบชนพาลทั้งหลาย ๑ ความคบบัณฑิตทั้งหลาย ๑ ความบูชาชนควรบูชาทั้งหลาย ๑ ข้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด,
- ความอยู่ในประเทศอันสมควร ๑ ความเป็นผู้มีบุญอันทำแล้วในกาลก่อน ๑ ความตั้งตนไว้ชอบ ๑ ข้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด, 
- ความได้ฟังแล้วมาก ๑ ศิลปศาสตร์ ๑ วินัยอันชนศึกษาดีแล้ว ๑ วาจาอันชนกล่าวดีแล้ว ๑ ข้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด, 
- ความบำรุงมารดาและบิดา ๑ ความสงเคราะห์ลูกและเมีย ๑ การงานทั้งหลายไม่อากูล ๑ ข้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด, 
- ความให้ ๑ ความประพฤติธรรม ๑ ความสงเคราะห์ญาติทั้งหลาย ๑ กรรมทั้งหลายไม่มีโทษ ๑ ข้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด, 
- ความงดเว้นจากบาป ๑ ความสำรวมจากการดื่มน้ำเมา ๑ ความไม่ประมาทในธรรมทั้งหลาย ๑ ข้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด, 
- ความเคารพ ๑ ความไม่จองหอง ๑ ความยินดีด้วยของอันมีอยู่ ๑ ความเป็นผู้รู้อุปการะอันท่านทำแล้วแก่ตน ๑ ความฟังธรรมโดยกาล ๑ ข้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด, 
- ความอดทน ๑ ความเป็นผู้ว่าง่าย ๑ ความเห็นสมณะทั้งหลาย ๑ ความเจรจาธรรมโดยกาล ๑ ข้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด, 
- ความเพียรเผากิเลส ๑ ความประพฤติอย่างพรหม ๑ ความเห็นอริยสัจทั้งหลาย ๑ ความทำพระนิพพานให้แจ้ง ๑ ข้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด,
- จิตของผู้ใดอันโลกธรรมทั้งหลายถูกต้องแล้ว ย่อมไม่หวั่นไหว ไม่มีโศก ปราศจากธุลีเกษม ข้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด, 
- เทพดาและมนุษย์ทั้งหลายกระทำมงคลทั้งหลายเช่นนี้แล้ว เป็นผู้ไม่พ่ายแพ้ในที่ทั้งปวง ย่อมถึงความสวัสดีในที่ทั้งปวง ข้อนั้นเป็นมงคลอันสูงสุดของเทพดาและมนุษย์ทั้งหลายเหล่านั้นแล.