ประวัติการสร้าง
พระเครื่อง สมเด็จหลวงพ่อทวด ฯ
______________
ที่ปรากฏองค์ของท่านขึ้นมาในยุคนี้ได้ เพราะความฝัน คือ-
คืนวันหนึ่งในปลายเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๙๕ เวลาใกล้รุ่ง ข้าพเจ้าฝันว่าได้พบท่าน ณ ที่แห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลวัดช้างให้เท่าใดนัก ท่านได้มอบยาชนิดหนึ่งให้ข้าพเจ้ากิน แล้วสวมมงคลรัดศีรษะให้อีก แสดงว่าท่านได้รับข้าพเจ้าไว้เป็นศิษย์ เพื่อจะให้ข้าพเจ้าได้รับใช้งานของท่านในโอกาสต่อไป เป็นการสนองพระคุณพระอาจารย์เสร็จแล้วท่านเดินจากข้าพเจ้าไป ทางทิศที่ตั้งของวัดช้างให้รุ่งเช้าข้าพเจ้าคิดว่าสถูปศักดิ์สิทธิ์หน้าวัดช้างให้นี้ คงจะเป็นสถูปซึ่งได้บรรจุอัฐิของท่าน หรือสมเด็จเจ้าพะโคะ เมื่อสมันหลายร้อยปีมาแล้วเป็นแน่ ข้าพเจ้าปรารถนาจะไปที่วัดเพื่อสืบถามดู แต่ในระยะนั้น ข้าพเจ้ามีธรุกิจจำเป็นบางประการไม่สามารถจะไปได้ตามความตั้งใจ โอกาสต่อมา เมื่อวันที่ ๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๙๗ ตรงกับวันพฤหัสบดี ขึ้น ๑ ค่ำ เดือน ๓
เมื่อพวกเราได้ทำความเคารพ ท่านอาจารย์ทิมธมมธโร เจ้าอาวาสวัดช้างให้ ก็ได้สนทนาปราศรัยต่อกัน วันนี้เป็นวันแรกที่ข้าพเจ้าได้มาเยี่ยมวัดช้างให้ และได้รู้จักท่านอาจารย์ ฯ ว่าโบสถ์ที่สร้างค้างอยู่นั้น ท่านไม่คิดจะสร้างพระเครื่องไว้แจกจ่ายแก่ผู้สละทรัพย์ โมทนาสร้างโบสถ์บ้างหรือ ท่านอาจารย์ตอบว่า เคยคิดมา ๒ ปีแล้ว แต่ไม่สำเร็จข้าพเจ้าจึงรีบบอกว่าถ้าเช่นนั้นข้าพเจ้าขอรับจัดสร้างขึ้นถวาย ท่านก็ยินดีที่ข้าพเจ้าจัดทำให้ ข้าพเจ้าได้เรียนขอให้ท่านอาจารย์เลือกแบบพระ ท่านจะเอาปางไหนตามใจท่านชอบ แต่ข้าพเจ้าขอเพียงแต่เลือกสีของพระคือสีแดง ทันใดนั้นข้าพเจ้าก็เกิดรู้สึกขนพองสยองเกล้าขึ้นมา ทุกคนในที่นั้นได้เห็นเป็นประจักษ์ ข้าพเจ้าจึงพูดต่อไปว่า ปรากฏการณ์เช่นนี้ที่มีต่อตัวข้าพเจ้า ก็เห็นจะเป็นเพราะหลวงพ่อทวด ฯ ท่านมีความปิติยินดี ที่พวกเราคิดจะสร้างพระเครื่องครั้งนี้ แต่เอาเถอะขอให้ท่านอาจารย์ ฯ เลือกแบบพระก็แล้วกัน ทันใดนั้นข้าพเจ้าก็เกิดขนพองสยองเกล้าอย่างแรงขึ้นอีกครั้งหนึ่งและได้เห็นพระเครื่องลอยเด่นอยู่ตรงหน้า เป็นรูปพระภิกษุชรานั่งขัดสมาธิอยู่บนดอกบัวมีสีพระองค์ดำ ปรากฏการณ์อันอัศจรรย์ครั้งนี้โดยหลวงพ่อทวด ฯ บันดาลให้ข้าพเจ้าได้เห็นเป็นมโนภาพอย่างชัดเจนยิ่งนัก ข้าพเจ้าจึงดูนาฬิกาที่ข้อมือขณะนั้นเวลา ๑๓.๒๕ น. ข้าพเจ้าจึงได้เรียนให้ท่านอาจารย์ทราบว่า ตามนิมิตโดยอำนาจของพ่อทวด ฯ ครั้งนี้ เนื่องจากท่านแนะนำให้สร้างพระเครื่องขึ้นแทนองค์ของท่านเอง จำเป็นที่เราจะต้องปฏิบัติตาม และขอให้ท่านอาจารย์เป็นสื่อการติดต่อกับวิญญาณของท่าน ในพิธีการที่จะสร้างพระเครื่องทุกๆ ระยะโดยใกล้ชิดด้วย
๓. ผู้เขียนให้ช่างแกะขึ้ผึ้งเหลืองทำแบบพระเครื่องเสร็จแล้วเก็บไว้ ๓ คืน รุ่งเช้าแบบขึ้ผึ้งแปรสภาพ คือในองค์พระเครื่องซึ่งมีสบงจีวรคลุมยังเป็นยังเป็นสีเหลืองตามเดิม แต่ผิวเนื้อที่อยู่นอกสบงจีวร เช่น ศอ ถึง พักตร ลำแขนถึงนิ้วมือหน้าแข้งถึงปลายเท้า เกิดเป็นสีดำอย่างเอาหมึกทา ปรากฏการณ์อัศจรรย์นี้ ท่านพระครู ฯ นั่งสมาธิถามท่านว่า ใครทำให้แปรสภาพเช่นนั้น ท่านตอบว่าสมเด็จเจ้าพะโคะเอง แล้วท่านอาจารย์ ฯ ถามถึงความฝันของผู้เขียนที่พบว่าสมเด็จเจ้าฯ ทำพิธีสวมมงคลให้ ว่าใครเป็นผู้ทำให้ และทำให้เขาทำไม ท่านตอบว่าสมเด็จเจ้า ฯ ทำให้เพราะเขาเป็นคนดี และชอบทางนี้ เราจะใช้ ( หมายถึงงานสร้างโบสถ์ )
เมื่อมีข่าวว่าวัดช้างให้จะสร้างพระเครื่องขึ้น พี่น้องชาวพุทธในแถบนั้นต่างคนต่างสนใจเป็นจำนวนมาก ได้บุกป่า ขึ้นเขาชักชวนกันไปหาว่านนานาชนิด มาถวายแก่ท่านอาจารย์เป็นจำนวนมากมาย ทางวัดก็ได้เตรียมการรอวันจะทำพิธีอยู่อย่างพร้องเพรียง และได้ปฎิบัติตามหลวงพ่อทวด ฯ แนะนำผ่านท่านอาจารย์ทุกประการ
นายฮวด ผู้ใหญ่บ้านเหมือน ในตำบลลำพยาได้มาหาข้าพเจ้าพร้อมด้วย นายชาติ สิมศิริกำนัน โดยบังเอิญเมื่อเขาทราบว่าข้าพเจ้ากำลังหาดินดำเพื่อสร้างพระเครื่อง นายฮวดขอรับอาสาจะขุดและขนเอาดินว่านสีดำซึ่งมีอยู่ ณ เชิงเขาแห่งหนึ่งไปส่งให้ถึงวัด โดยไม่คิดค่ารถค่าแรงแต่ประการใด
ดินว่านนี้เป็นดินสำดำตามธรรมชาติ อยู่เป็นทางซึ่งจะใต้ภูเขา ชาวบ้านแถวนั้นเรียกกันว่า กากยายักษ์หมายถึงกากยายักษ์ในเรื่องรามเกียรติ์ ชาวบ้านเอาดินนี้มาตากแห้ง หรือย่างไฟกินแก้โรคผอมเหลือง หรือโลหิตจาง เขาว่าดีนักจึงเป็นที่หวงแหนของชาวบ้านแถวนั้น
เมื่อได้เตรียมการพร้อมสรรพ ถึงกำหนดฤกษ์ยามแล้วก็เริ่มลงมือพิมพ์ ( ผลของการพิมพ์พระเครื่องตลอดถึงวันเวลา ซึ่งได้อธิบายมาแล้วข้างต้น )
ตามที่ผู้เขียน ได้จัดการสร้างพระเครื่องหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดครั้งนี้ เพราะผู้เขียนฝันว่า สมเด็จเจ้าพะโคะมาทำพิธีสวมมงคลให้ ผู้เขียนปรานาจะตอบแทนพระคุณสมเด็จ ฯ ท่าน แต่ไม่รู้ว่าท่านสถิตอยู่ที่ไหน จึงเรียนถามท่านเจ้าคุณเทพญาณโมลี วัดตานีนรสโมสร ท่านเจ้าคุณกรุณาบอกว่าท่านไม่โล่ไปไหนตามข่าวลือ อัฐิของสมเด็จท่านอยู่ในเขื่อนหรือสถูปหน้าวัดช้างให้ ผู้เขียนจึงสร้างพระเครื่องเป็นรูปพระภิกษุชราต่างองค์สมเด็จท่านและตามนิมิต ณ วัดช้างให้ ซึ่งปรากฏทราบกันมาดีแล้วผู้เขียนปรารภกับ ท่านพระครูวิสัยโสภณว่า พระเครื่องนี้จะให้ชื่อว่า พ่อท่านทวดตามความนิยมเรียกของคนถิ่นนั้นแต่ ท่านพระครู ๆ นั่งสมาธิถามท่าน ท่านว่าไม่เอา ถามต่อไปว่าจะให้ชื่อสมเด็จพะโคะหรือ ท่านว่าชื่อนี้ให้เขารียกกันทางโน้น ( หมายถึงภูมิลำเนาเดิม หรือวัดพะโคะ ) ถ้ากระนั้นจะชื่ออย่างไร ? วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของท่านบอกว่า ให้ชื่อ “ หลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด ” จึงให้ชื่อพระเครื่องแต่วันนั้นมา
อนันต์ คณานุรักษ์
คัดลอกจากหนังสือเรื่องประวัติหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดและคุณอภินิหารพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ วัดช้างให้ ตำบลป่าไร่ อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี พิมพ์ครั้งที่๖ จำนวน 20,000เล่ม พ.ศ.2535
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น