พระสังคิณี

พระสังคิณี

            กุสะลา  ธัมมา  อะกุสะลา  ธัมมา  อัพํยากะตา  ธัมมาฯ  กะตะเม  ธัมมา  กุสะลาฯ  ยัสํมิง  สะมะเย  กามาวะจะรัง   กุสะตัง  จิตตัง  อุปปันนัง  โหติ  โสมะนัสสะสะหะคะตัง  ญาณะสัมปะยุตตัง  รูปารัมมะณัง  วา  สัททารัมมะณัง  วา  คันธารัมมะณัง  วา  ระสารัมมะณัง  วา  โผฎฐัพพารัมมะณัง  วา  ธัมมารัมมะณัง  วา  ยัง  ยัง  วา  ปะนารัพภะ  ตัสํมิง  สะมะเย  ผัสโส  โหติ  อะวิกเขโป  โหติ  เย  วา  ปะนะ  ตัสํมิง  สะมะเย  อัญเญปิ  อัตถิ  ปะฎิจจะสะมุปปันนา  อะรูปิโน  ธัมมา  อิเม  ธัมมา  กุสะลาฯ

ธรรมทั้งหลาย ที่เป็นกุศล ธรรมทั้งหลายที่เป็นอกุศล ธรรมทั้งหลายที่เป็นอัพยากฤต ธรรมเหล่าไหนเป็นกุศล ในสมัยใด กามาวจรกุศลจิตที่สหรคตด้วยโสมนัส สัมปยุคด้วยญาณเกิดขึ้น ปรารภอารมณ์ใดๆ จะเป็นรุปารมณ์ก็ดี สัททารมณ์ก็ดี คันธารมณ์ก็ดี รสารมณ์ก็ดี โผฏฐัพพารมณ์ก็ดี ธรรมารมณ์ก็ดี ในสมัยนั้น ผัสสะ ความฟุ้งซ้านย่อมมี อีกอย่างหนึ่งในสมัยนั้น ธรรมเหล่าใดแม้อื่น มีอยู่ เป็นธรรมที่ไม่มีรูป อาศัยกันและกันเกิดขึ้น ธรรมเหล่านี้เป็นกุศล.